Ściany usztywniające i belki-ściany z modelu budynku są dostępne jako niezależne obiekty w rozszerzeniach. W ten sposób możliwe jest szybsze filtrowanie obiektów w wynikach oraz tworzenie lepszej dokumentacji w raporcie.
Rozszerzenie Projektowanie konstrukcji betonowych umożliwia przeprowadzenie uproszczonych obliczeń odporności ogniowej według EN 1992-1-2 dla słupów (Przekrój 5.3.2) i belek (Sekcja 5.6).
W przypadku uproszczonych obliczeń odporności ogniowej dostępne są następujące metody weryfikacji:
Słupy: Minimalne wymiary przekroju prostokątnego i okrągłego wg tabeli 5.2a oraz równania 5.7 do obliczania czasu ekspozycji pożarowej
Belki: Minimalne wymiary i odległości między środkami zgodnie z Tabelą 5.5 i Tabelą 5.6
Siły wewnętrzne do obliczeń odporności ogniowej można wyznaczyć przy użyciu dwóch metod.
1: W tym przypadku siły wewnętrzne z wyjątkowej sytuacji obliczeniowej są bezpośrednio uwzględniane w obliczeniach.
2: Siły wewnętrzne z obliczeń w temperaturze normalnej są redukowane za pomocą współczynnika Eta,fi (ηfi) i są następnie wykorzystywane do obliczeń odporności ogniowej.
Ponadto istnieje możliwość modyfikacji rozstawu osi zgodnie z równ. 5.5.
Dla podpór obliczeniowych można uwzględnić redukcję siły tnącej. Umożliwia to przeprowadzenie kontroli ścinania z decydującą siłą tnącą w odległości wysokości belki od krawędzi podpory.
W zakładce "Typy obliczeń" we właściwościach pręta można opcjonalnie wyświetlić rzeczywistą geometrię elementu. Korzystając z tej funkcji, otrzymujesz jasną reprezentację
Redukcja przekroju pręta umożliwia uwzględnienie podcięcia początkowego, wewnętrznego lub końcowego belki. Redukcja belki jest zatem uwzględniana w obliczeniach nośności. Nie dotyczy to jednak sztywności.
Szukasz modeli do swojego projektu? Dobrze trafiłeś w Centrum Dlubal. Zawiera obszerną bazę danych z częściowo sparametryzowanymi modelami. Należą do nich na przykład kratownice, belki z drewna klejonego warstwowo, ramy o zbieżnym przekroju lub segmenty wież. Modele te można importować i w razie potrzeby modyfikować zgodnie z indywidualnymi wymaganiami. Ponadto modele można zapisać jako blok do późniejszego wykorzystania.
Dostępnych jest wiele opcji umożliwiających proste wprowadzanie danych i modelowanie. Model jest wprowadzany jako model 1D, 2D lub 3D. Typy prętów, takie jak belki, kratownice lub pręty rozciągane, ułatwiają definiowanie właściwości prętów. W celu modelowania powierzchni program RFEM oferuje różne typy powierzchni, takie jak Standardowa, Bez grubości, Sztywna, Membranowa i Rozkład obciążenia. Ponadto w programie RFEM dostępne są różne modele materiałowe, takie jak Izotropowe | Liniowo sprężysty, Ortotropowy | Liniowo sprężysty (powierzchnie, bryły) lub Izotropowy | Drewno | Liniowo sprężysty (pręty)
Po uruchomieniu modułu należy wybrać grupę połączeń (połączenia sztywne), a następnie kategorię i typ połączenia (styk z blachą czołową lub styk z nakładkami). Kolejnym krokiem jest wybranie w modelu RFEM/RSTAB węzłów przeznaczonych do obliczeń. RF-/JOINTS Steel - Rigid automatycznie rozpoznaje pręty połączenia i określa na podstawie ich położenia, czy są to słupy czy belki. Na tym etapie użytkownik może wprowadzić własne ustawienia.
W przypadku, gdy określone pręty mają zostać wyłączone z obliczeń, można je dezaktywować. Konstrukcyjnie podobne połączenia mogą być projektowane jednocześnie dla kilku węzłów. Należy wybrać przypadki obciążeń, kombinacje obciążeń i kombinacje wyników. Alternatywnie, można ręcznie wprowadzić przekrój i obciążenie. W ostatniej tabeli wejściowej, połączenie jest konfigurowane krok po kroku.
Połączenie typu belka-słup: możliwość wykonania zarówno w postaci połączenia belki z półką słupa, jak również w postaci połączenia słupa z półką belki
Połączenie typu belka-belka: wymiarowanie połączeń belek możliwe zarówno jako połączenia przenoszące moment z blachą czołową, jak i sztywne połączenia nakładkowe
Możliwość automatycznego eksportu danych modelu i obciążeń z programu RFEM lub RSTAB
Rozmiary śrub od M12 do M36 z klasami wytrzymałości 4.6, 4.8, 5.6, 5.8, 6.8, 8.8 i 10.9 (o ile dana klasa wytrzymałości jest dostępna w wybranym załączniku krajowym)
Niemal dowolne rozstawy śrub i odległości od krawędzi (program sprawdza dopuszczalne rozstawy)
Wzmocnienie belek za pomocą skosów lub usztywnień na górnej i dolnej powierzchni
Połączenie z blachą czołową wystającą lub niewystającą
Możliwa jest kombinacja na samo zginanie, samą siłę osiową (styk rozciągany) lub na kombinację siły osiowej i zginania
Obliczanie sztywności połączeń i sprawdzanie, czy istnieje połączenie przegubowe, półsztywne czy sztywne
Połączenie z blachą czołową w konfiguracji belka-słup
Połączone belki lub słupy mogą być wzmocnione jednostronnie za pomocą skosów lub też jedno- lub dwustronnie przy użyciu żeber usztywniających
Szeroki wybór dostępnych usztywnień połączenia (np. pełne lub niekompletne żebra środnika)
Możliwość zastosowania do dziesięciu śrub w poziomie i czterech śrub w pionie
Element przyłączany może być profilem dwuteowym o stałym lub zmiennym przekroju
Wyk. przekroju:
Nośność połączonej belki (np. nośność blachy środnika przy ścinaniu i rozciąganiu)
Nośność blachy czołowej belki (np. króciec teowy poddany rozciąganiu)
Nośność spoin blachy czołowej
Nośność słupa w obszarze połączenia (np. pas słupa poddany zginaniu - króciec teowy)
Wszystkie obliczenia są przeprowadzane w oparciu o normę EN 1993-1-8 lub EN 1993-1-1.
Przegubowe połączenie z blachą czołową
Dwa lub cztery pionowe rzędy śrub i maks. 10 poziomych rzędów śrub
Łączone belki mogą być wzmocnione za pomocą skosów po jednej stronie lub za pomocą żeber usztywniających po jednej lub obu stronach
Elementy przyłączane mogą być profilami dwuteowymi o stałym lub zmiennym przekroju
Wyk. przekroju:
Nośność łączonych belek (np. nośność blach środnika przy ścinaniu i rozciąganiu)
Nośność blach czołowych belek (np. króciec teowy poddany rozciąganiu)
Nośność spoin blach czołowych
Nośność śrub w blasze czołowej (kombinacja rozciągania i ścinania)
Sztywne połączenie nakładkowe
W połączeniu z blachą pasów możliwość zastosowania nawet do 10 rzędów śrub
W przypadku połączenia ze środnikiem i blachą można zastosować do dziesięciu rzędów śrub w kierunku pionowym i poziomym
Materiał nakładek może być inny niż materiał belek
Wyk. przekroju:
Nośność łączonych belek (np. przekrój netto w obszarze rozciągania)
Nośność blach nakładkowych (np. przekrój netto poddany rozciąganiu)
Nośność pojedynczych śrub i grup śrub (np. nośność na ścinanie pojedynczej śruby)
Dźwigary przegubowe (belki Gerber) ze wspornikami i bez
Automatyczne generowanie obciążeń wiatrem i śniegiem
Automatyczne tworzenie wymaganych kombinacji dla stanów granicznych nośności i użytkowalności oraz obliczeń odporności ogniowej
Dla obliczeń zgodnie z EC 5 (EN 1995) dostępne są następujące załączniki krajowe:
DIN EN 1995-1-1/NA:2013-08 (Niemcy)
NBN EN 1995-1-1/ANB:2012-07 (Belgia)
DK EN 1995-1-1/NA:2011-12 (Dania)
SFS EN 1995-1-1/NA:2007-11 (Finlandia)
NF EN 1995-1-1/NA:2010-05 (Francja)
UNI EN 1995-1-1/NA:2010-09 (Włochy)
NEN EN 1995-1-1/NB:2007-11 (Holandia)
ÖNORM B 1995-1-1:2015-06 (Austria)
PN EN 1995-1-1/NA:2010-09 (Polska)
SS EN 1995-1-1 (Szwecja)
STN EN 1995-1-1/NA:2008-12 (Słowacja)
SIST EN 1995-1-1/A101:2006-03 (Słowenia)
CSN EN 1995-1-1:2007-09 (Republika Czeska)
BS EN 1995-1-1/NA:2009-10 (Wielka Brytania)
Uwzględnienie opcji optymalizacji według specyfikacji użytkownika zgodnie z odpowiednią normą:
Redukcja siły tnącej dla pojedynczych obciążeń w pobliżu podpory
Redukcja siły tnącej przy wprowadzaniu obciążenia w górnym punkcie przekroju
Redystrybucja momentu w strefie podporowej
Redukcja naprężenia skręcającego poprzez zdefiniowanie momentu przez użytkownika
Przyrost sztywności na zginanie dla odkształceń przy zginaniu płaskim lub krawędziowym
Proste wprowadzanie geometrii dzięki grafice
Obszerna biblioteka materiałów dla obu norm
Możliwość rozszerzenia biblioteki materiałów o kolejne materiały
Obszerna biblioteka obciążeń stałych
Przypisanie konstrukcji do klas użytkowania i określenie kategorii klas użytkowania
Określanie stopni wykorzystania, sił podporowych i odkształceń
Ikona informująca o pomyślnym lub nieudanym obliczeniu
Kolorowe skale odniesienia w tabelach wyników
Bezpośredni eksport danych do aplikacji MS Excel
Języki programowania: angielski, niemiecki, czeski, włoski, hiszpański, francuski, portugalski, polski, chiński, holenderski i rosyjski
Weryfikowalny protokół wydruku zawierający wszystkie wymagane obliczenia. Raport dostępny w wielu językach; na przykład angielski, niemiecki, francuski, włoski, hiszpański, rosyjski, czeski, polski, portugalski, chiński i holenderski.
Bezpośredni import plików stp z różnych programów CAD
Dźwigary przegubowe (belki Gerber) ze wspornikami i bez
Dla obliczeń zgodnie z EC 5 (EN 1995) dostępne są następujące załączniki krajowe:
DIN EN 1995-1-1/NA:2013-08 (Niemcy)
NBN EN 1995-1-1/ANB:2012-07 (Belgia)
DK EN 1995-1-1/NA:2011-12 (Dania)
SFS EN 1995-1-1/NA:2007-11 (Finlandia)
NF EN 1995-1-1/NA:2010-05 (Francja)
UNI EN 1995-1-1/NA:2010-09 (Włochy)
NEN EN 1995-1-1/NB:2007-11 (Holandia)
ÖNORM B 1995-1-1:2015-06 (Austria)
PN EN 1995-1-1/NA:2010-09 (Polska)
SS EN 1995-1-1 (Szwecja)
STN EN 1995-1-1/NA:2008-12 (Słowacja)
SIST EN 1995-1-1/A101:2006-03 (Słowenia)
CSN EN 1995-1-1:2007-09 (Republika Czeska)
BS EN 1995-1-1/NA:2009-10 (Wielka Brytania)
Automatyczne generowanie obciążeń wiatrem i śniegiem
Wiele opcjonalnych redukcji zgodnie z wybraną normą
Proste wprowadzanie geometrii dzięki grafice
Swobodne wprowadzanie geometrii zbieżnych. Dowolny wybór kąta włókien umożliwia definiowanie przez użytkownika obliczeń powierzchni ściskanych i rozciąganych na zginanie
Kompleksowa i rozszerzalna biblioteka materiałów
Określanie stopni wykorzystania, sił podporowych i odkształceń
Kolorowe skale odniesienia w tabelach wyników
Bezpośredni eksport danych do aplikacji MS Excel
Interfejs DXF do przygotowywania dokumentacji produkcyjnej w CAD
Języki programowania: angielski, niemiecki, czeski, włoski, hiszpański, francuski, portugalski, polski, chiński, holenderski i rosyjski
Weryfikowalny protokół wydruku zawierający wszystkie wymagane obliczenia. Raport dostępny w wielu językach; na przykład angielski, niemiecki, francuski, włoski, hiszpański, rosyjski, czeski, polski, portugalski, chiński i holenderski.
Bezpośredni import plików stp z różnych programów CAD
Funkcję znajdowania kształtu można aktywować w oknie dialogowym Dane ogólne, zakładka Opcje. Naprężenia wstępne (lub wymagania geometryczne dla prętów) można zdefiniować w parametrach dla powierzchni i prętów. Proces znajdowania kształtu odbywa się poprzez obliczenie przypadku RF-FORM-FINDING.
Kroki sekwencji roboczej:
Tworzenie modelu w RFEM (powierzchnie, belki, kable, podpory, definicja materiału itp.)
Ustawienie wymaganego naprężenia wstępnego dla membran oraz siły lub długości/ugięcia dla prętów (np. kabel)
Opcjonalne uwzględnienie innych obciążeń dla procesu znajdowania kształtu w specjalnych przypadkach obciążeń typu form-finding (ciężar własny, ciśnienie, ciężar węzła stalowego itp.)
Ustawianie obciążeń i kombinacji obciążeń do dalszych analiz konstrukcyjnych
Po otwarciu modułu należy wybrać grupę połączeń (Połączenia przegubowe), następnie kategorię oraz typ połączenia (środnik nakładkowy, blacha zakładkowa, blacha czołowa, blacha czołowa z podkładką). Następnie można wybrać węzły do obliczeń w modelu RFEM/RSTAB. RF-/JOINTS Steel - Pinned automatycznie rozpoznaje pręty połączenia i określa na podstawie ich położenia, czy są to słupy czy belki.
W razie potrzeby można wyłączyć określone pręty z obliczeń. Konstrukcyjnie podobne połączenia można projektować jednocześnie dla kilku węzłów. Obciążenia wymagają wyboru miarodajnych przypadków obciążeń, kombinacji obciążeń lub kombinacji wyników. Alternatywnie można ręcznie wprowadzić przekrój i obciążenie. W ostatnim oknie wprowadzania danych połączenie jest konfigurowane krok po kroku.
Projektowanie belek podsuwnicowych i spoin z uwzględnieniem zmęczenia
Odkształcenie,
Analiza wyboczenia płyty w przypadku wprowadzenia obciążenia od koła
Analiza stateczności dla zwichrzenia według analizy drugiego rzędu dla wyboczenia skrętnego (element MES 1D)
Do obliczeń według Eurokodu 3 dostępne są następujące Załączniki krajowe:
DIN EN 1993-6/NA: 2010-12 (Niemcy)
NBN EN 1993-6/ANB: 2011-03 (Belgia)
SFS EN 1993-6/NA: 2010-03 (Finlandia)
NF EN 1993-6/NA: 2011-12 (Francja)
UNI EN 1993-6/NA: 2011-02 (Włochy)
LST EN 1993-6/NA: 2010-12 (Litwa)
NEN EN 1993-6/NB: 2012-05 (Holandia)
NS EN 1993-6/NA: 2010-01 (Norwegia)
SS EN 1993-6/NA: 2011-04 (Szwecja)
CSN EN 1993-6/NA: 2010-03 (Republika Czeska)
BS EN 1993-6/NA: 2009-11 (Wielka Brytania)
CYS EN 1993-6/NA: 2009-03 (Cypr)
Oprócz załączników krajowych wymienionych powyżej, można również zdefiniować konkretną NA, stosując wartości graniczne i parametry zdefiniowane przez użytkownika.
Po otwarciu modułu dodatkowego należy wybrać typ połączenia (przegubowe lub przegubowe połączenie z belką dwuteową). Poszczególne węzły można wybrać graficznie w modelu programu RFEM/RSTAB.
Moduł dodatkowy RF-/JOINTS Steel - DSTV automatycznie rozpoznaje przekrój wraz z odpowiednim materiałem i sprawdza, czy możliwe jest wymiarowanie połączenia zgodnie z wytycznymi DSTV. Ponadto można modelować i wymiarować połączenia o podobnej konstrukcji w kilku miejscach konstrukcji belki.
Po zakończeniu obliczeń wyniki obliczeń wraz ze wszystkimi wymaganymi wartościami pośrednimi są wyświetlane w przejrzyście ułożonych tabelach, posortowanych według różnych kryteriów. Ponieważ program wyświetla wartości pośrednie w sposób szczegółowy, zapewniona jest przejrzystość wszystkich obliczeń. Rozkład sił wewnętrznych dla każdego położenia x belki można wyświetlić w osobnym oknie graficznym. Tutaj można wyświetlić zarówno odkształcenia, jak i poszczególne siły wewnętrzne.
Obliczenia ze szczegółami obliczeń i wybranymi wykresami wyników można dodawać do protokołu wydruku, dzięki czemu dokumentacja jest przejrzysta. Raport może zawierać grafiki, opisy, rysunki i inne. Ponadto można wybrać, które dane z obliczeń zostaną uwzględnione w wydruku.
Po otwarciu modułu należy wybrać pręty/zbiory prętów, przypadki obciążeń, kombinacje obciążeń lub kombinacji wyników dla obliczeń stanu granicznego nośności, stanu granicznego użytkowalności i odporności ogniowej. Materiały w RFEM/RSTAB są wstępnie ustawiane a następnie mogą być wprowadzone do RF‑/TIMBER SANS. Charakterystyki materiałowe zgodne z odpowiednimi normami zapisane są w bibliotece.
Podczas sprawdzania przekrojów można zdecydować, czy wartości obliczeniowe mają być określone normowo czy zdefiniowane przez użytkownika. Po sprawdzeniu przekroju, możliwe jest przypisanie klas trwania obciążenia, wpływu temperatury i warunków wilgotności drewna.
Do analizy odkształceń niezbędne jest ustalenie długości odniesienia odpowiednich prętów i zbiorów prętów. Można też uwzględnić wygięcie w danym kierunku, wygięcie wstępne czy typ belki.
W przypadku obliczeń odporności ogniowej można zdefiniować strony zwęglenia pręta lub zbioru prętów.
Po otwarciu modułu należy wybrać pręty/zbiory prętów, przypadki obciążeń, kombinacje obciążeń lub kombinacje wyników dla obliczeń stanu granicznego nośności i użytkowalności. Materiały z programu RFEM/RSTAB są wstępnie ustawione i można je dostosować w RF-/TIMBER CSA. Charakterystyki materiałowe zgodne z odpowiednimi normami zapisane są w bibliotece.
Podczas sprawdzania przekrojów można określić, czy uwzględniany jest przekrój wybrany w programie RFEM/RSTAB, czy przekrój zmodyfikowany. Następnie można zdefiniować klasy trwania obciążenia, warunki wilgotnościowe oraz obróbkę drewna.
Do analizy deformacji wymagane są długości referencyjne odpowiednich prętów i zbiorów prętów. Ponadto można zdefiniować określony kierunek ugięcia, wygięcie wstępne i typ belki.
W przypadku obliczeń odporności ogniowej można zdefiniować strony zwęglenia pręta lub zbioru prętów.
Obliczanie wymaganej liczby elementów usztywniających dla rozciągania poprzecznego i graficzne przedstawienie układu w belce
Proste wprowadzanie geometrii dzięki grafice
Wygodne generowanie obciążeń śniegiem zgodnie z EN 1991-1-3 lub DIN 1055:2005, Część 5
Automatyczne określanie obciążenia wiatrem zgodnie z EN 1991-1-4 lub DIN 1055:2005, Część 4
Przypadki obciążeń i zastosowania obciążeń zdefiniowane przez użytkownika
Automatyczne generowanie wszystkich możliwych kombinacji obciążeń
Połączenie z MS Excel i dostęp przez interfejs COM
Biblioteka materiałów dla obu norm
Dla obliczeń zgodnie z EC 5 (EN 1995) dostępne są następujące załączniki krajowe:
DIN EN 1995-1-1/NA:2013-08 (Niemcy)
NBN EN 1995-1-1/ANB:2012-07 (Belgia)
DK EN 1995-1-1/NA:2011-12 (Dania)
SFS EN 1995-1-1/NA:2007-11 (Finlandia)
NF EN 1995-1-1/NA:2010-05 (Francja)
UNI EN 1995-1-1/NA:2010-09 (Włochy)
NEN EN 1995-1-1/NB:2007-11 (Holandia)
ÖNORM B 1995-1-1:2015-06 (Austria)
PN EN 1995-1-1/NA:2010-09 (Polska)
SS EN 1995-1-1 (Szwecja)
STN EN 1995-1-1/NA:2008-12 (Słowacja)
SIST EN 1995-1-1/A101:2006-03 (Słowenia)
CSN EN 1995-1-1:2007-09 (Republika Czeska)
BS EN 1995-1-1/NA:2009-10 (Wielka Brytania)
Obszerna biblioteka obciążeń stałych
Przypisanie konstrukcji do klasy użytkowania oraz określenie kategorii klasy użytkowania
Określanie stopni wykorzystania, sił podporowych i odkształceń
Ikona informująca o pomyślnym lub nieudanym obliczeniu
Kolorowe skale odniesienia w tabelach wyników
Bezpośredni eksport danych do aplikacji MS Excel
Interfejs DXF do przygotowywania dokumentacji produkcyjnej w CAD
Języki programowania: angielski, niemiecki, czeski, włoski, hiszpański, francuski, portugalski, polski, chiński, holenderski i rosyjski
Weryfikowalny protokół wydruku zawierający wszystkie wymagane obliczenia. Raport dostępny w wielu językach; na przykład angielski, niemiecki, francuski, włoski, hiszpański, rosyjski, czeski, polski, portugalski, chiński i holenderski.
Podczas określania sił wewnętrznych można wybrać pomiędzy metodą obliczeniową 1 (bez zarysowania na całej długości belki) lub metodą obliczeniową 2 (tworzenie zarysowania na słupach wewnętrznych).
W obu przypadkach można uwzględnić stałą szerokość efektywną płyty betonowej w całym rozpiętości zgodnie z ENV 1994-1-1, 4.2.2.1 (1) i redystrybucję momentów. Siły wewnętrzne do wymiarowania łączników ścinanych mogą być określane tylko za pomocą obliczeń sprężystych sił wewnętrznych przy użyciu rdzenia analitycznego RSTAB (licencja RSTAB nie jest wymagana).
Obliczenia w pełni automatycznie określają efektywne właściwości przekroju w odpowiednich punktach czasowych, z uwzględnieniem pełzania i skurczu. W interfejsie użytkownika programu RSTAB modele konstrukcyjne są tworzone jako konstrukcja prętowa wraz ze wszystkimi warunkami brzegowymi i obciążeniami. W ten sposób zapewnione są niezawodne obliczenia sił wewnętrznych z uwzględnieniem efektywnych właściwości przekroju.
Podczas wprowadzania modelu konstrukcyjnego można zdefiniować belki jednoprzęsłowe i ciągłe ze wspornikami lub bez. Ponadto możliwe jest definiowanie różnych długości przęseł wraz z definiowalnymi warunkami brzegowymi (podpory, zwolnienia) oraz dowolne podparcie konstrukcyjne i zwolnienie od momentu obrotowego na etapie budowy. W celu uzyskania pełnego przekroju można utworzyć typowe przekroje belki zespolone na podstawie stalowych dźwigarów (dwuteowników) z litymi betonowymi pasami, prefabrykowanych płyt, blach trapezowych lub stropów o zmiennym przekroju.
Przekroje można sortować za pomocą długości belek, opcjonalnie z obetonowaniem betonu. Rysunki ilustracyjne ułatwiają wprowadzenie dodatkowych zbrojenia poprzecznego dla blachy trapezowej, usztywnień profilowych oraz otworów okrągłych lub kątowych w środniku. Ciężar własny jest nadawany automatycznie podczas wprowadzania obciążeń. Dodatkowo, możliwe jest uwzględnienie obciążeń stałych i zmiennych poprzez określenie wieku betonu na początku obciążenia dla pełzania, a także dowolne definiowanie obciążeń pojedynczych, równomiernych i trapezowych. COMPOSITE-BEAM automatycznie tworzy kombinację obciążeń na podstawie danych z poszczególnych przypadków obciążeń.
Po otwarciu modułu należy wybrać pręty/zbiory prętów, przypadki obciążeń, kombinacje obciążeń lub kombinacje wyników dla obliczeń stanu granicznego nośności i użytkowalności. W module wprowadzone są materiały z programu RFEM/RSTAB, które można łatwo zmienić. Właściwości materiałów wymienione w odpowiedniej normie są zawarte w bibliotece materiałów.
Podczas sprawdzania przekrojów można zdecydować, czy wartości obliczeniowe mają być określone normowo czy zdefiniowane przez użytkownika. Następnie można zdefiniować klasy trwania obciążenia, warunki wilgotnościowe oraz obróbkę drewna.
Do analizy odkształceń niezbędne jest ustalenie długości odniesienia odpowiednich prętów i zbiorów prętów. Można też uwzględnić wygięcie w danym kierunku, wygięcie wstępne czy typ belki.
Wszystkie wyniki są uporządkowane tematycznie w oknach wyników. Wartości obliczeniowe są przedstawione w odpowiedniej grafice przekroju. Szczegóły obliczeniowe uwzględniają wszystkie wartości pośrednie.
Ogólna analiza naprężeń
CRANEWAY przeprowadza ogólną analizę naprężeń belki podsuwnicowej poprzez obliczenie istniejących naprężeń i porównanie ich z granicznymi naprężeniami normalnymi, granicznymi naprężeniami ścinającymi i granicznymi naprężeniami równoważnymi. Ogólnej analizie naprężeń poddawane są również spoiny w odniesieniu do naprężeń stycznych równoległych i pionowych oraz ich superpozycji.
Obliczanie zmęczenia
Obliczenia zmęczeniowe są przeprowadzane dla maksymalnie trzech jednocześnie pracujących suwnic, w oparciu o koncepcję naprężeń nominalnych zgodnie z EN 1993-1-9. W przypadku obliczeń ze względu na zmęczenie zgodnie z DIN 4132, krzywa naprężeń dla przejazdów dźwigu jest rejestrowana dla każdego punktu naprężeniowego i oceniana zgodnie z metodą Rainflow.
obliczenia wyboczenia
Analiza wyboczenia uwzględnia lokalne obciążenia od kół zgodnie z normami EN 1993-6 lub DIN 18800-3.
Odkształcenie,
Analiza deformacji jest przeprowadzana osobno dla kierunku pionowego i poziomego. Dostępne przemieszczenia są porównywane z wartościami dopuszczalnymi. W parametrach obliczeniowych można indywidualnie określić dopuszczalne stopnie deformacji.
Analiza zwichrzenia
Analiza zwichrzenia jest przeprowadzana zgodnie z teorią drugiego rzędu dla zwichrzenia z uwzględnieniem imperfekcji. Ogólna analiza naprężeń musi być spełniona ze współczynnikiem obciążenia krytycznego większym niż 1,00. W rezultacie CRANEWAY wyświetla odpowiedni współczynnik obciążenia krytycznego dla wszystkich kombinacji obciążeń w analizie naprężeń.
siły podporowe
Program określa wszystkie siły podporowe na podstawie obciążeń charakterystycznych, w tym współczynników dynamicznych.
Podczas obliczeń obciążenia suwnicy są generowane we wstępnie zdefiniowanych odległościach jako przypadki obciążeń dla toru suwnicy. Przyrost obciążenia dla suwnic poruszających się po torze suwnicy można ustawić indywidualnie.
Program analizuje wszystkie kombinacje odpowiednich stanów granicznych (SGN, zmęczenie, odkształcenie i siły podporowe) dla każdej pozycji dźwigu. Ponadto dostępne są obszerne opcje ustawień w celu określenia obliczeń ES, takie jak np. długość elementów skończonych lub kryterium przerwania.
Siły wewnętrzne są obliczone na niedoskonałym modelu konstrukcyjnym zgodnie z teorią drugiego rzędu dla wyboczenia skrętnego.
Geometria, materiał, przekrój, oddziaływanie i imperfekcje są wprowadzane w przejrzystych oknach:
Geometria
Szybkie i wygodne wprowadzanie danych
Definiowanie warunków podparcia w oparciu o różne typy podpór (przegubowe, ruchome przegubowe, sztywne, zdefiniowane przez użytkownika oraz boczne na górnej lub dolnej półce)
Opcjonalna specyfikacja ograniczenia deplanacji
Zmienne rozmieszczenie sztywnych i odkształcalnych usztywnień podpory
Możliwość wstawienia przegubów
CRANEWAY Przekroje
Walcowane przekroje dwuteowe (I, IPE, IPEa, IPEo, IPEv, HE-B, HE-A, HE-AA, HL, HE-M, HE, HD, HP, IPB-S, IPB-SB, W, UB, UC i inne przekroje zgodne z AISC, ARBED, British Steel, Gost, TU, JIS, YB, GB i inne) z możliwością łączenia z usztywnieniem przekroju na górnej półce (kątowniki lub ceowniki) oraz na szynie (SA, SF) lub złącze o wymiarach zdefiniowanych przez użytkownika
Niesymetryczne dwuteowniki (typ IU) z możliwością łączenia również z elementami usztywniającymi na górnej półce oraz szyną lub nakładką
Oddziaływania
Możliwe jest uwzględnienie oddziaływania do trzech jednocześnie obsługiwanych suwnic. Z biblioteki można po prostu wybrać standardową suwnicę. Dane można też wprowadzić ręcznie:
Liczba suwnic i osi suwnicy (maksymalnie 20 osi na suwnicę), odległości między środkami, położenie zderzaków suwnicy
Klasyfikacja w klasach uszkodzeń za pomocą edytowalnych współczynników dynamicznych zgodnie z EN 1993-6 oraz w klasach podnoszenia i kategoriach ekspozycji zgodnie z DIN 4132
Pionowe i poziome obciążenia kołem od ciężaru własnego, obciążenia wciągnikiem, masą od napędu oraz obciążenia od ukosowania
Obciążenie osiowe w kierunku jazdy oraz siły zderzaka z mimośrodami zdefiniowanymi przez użytkownika
Stałe i zmienne obciążenia drugorzędne z mimośrodami zdefiniowanymi przez użytkownika
Imperfekcja
Obciążenie imperfekcją jest stosowane zgodnie z pierwszą postacią drgań własnych - identycznie dla wszystkich kombinacji obciążeń lub indywidualnie dla każdej kombinacji obciążeń, ponieważ kształty drgań mogą się różnić w zależności od obciążenia.
Dostępne są wygodne narzędzia do skalowania postaci własnych (wyznaczanie przyrostu przechyłu i wygięcia wstępnego).